mö.965-mö.930 tarihleri arasında krallığını yürüten Hz. Süleyman zamanı, krallık tarihinin en iyi dönemidir.

Çocukluğundan beri bilgili, iyilik ve adaleti seven biri olarak tanınmıştı. On iki yaşındayken babasının yerine geçip, sultan oldu. İsrail Krallığı kuzeydeki On Kabile'nin (Yahuda ve Benyamin kabileleri dışındaki bütün İsrail kabileleri) Mısır'dan Fırat Irmağı'na kadar uzanan topraklarını içine almış, krallık gerek ekonomik gerek siyasi bakımdan büyük gelişme göstermiştir.

Süleyman, ilk Yahudi tapınağını (Beyt-i Makdis, Süleyman Mabedi) inşa ettirerek Kudüs'ü İbranilerin kutsal şehri haline getirmiştir. Bu dönem "Birinci Tapınak Dönemi" olarak adlandırılmıştır.

Dünyada hâkim olan dört kişiden biridir. Beyt-i Makdis'i (Mescid-i Aksâ'yı) yedi yılda inşâ etti. Yemen'deki Sebe' Melîkesi Belkıs ile evlendi. Kudüs'te vefât etti.

Hz.Süleyman'ın mö.930 yılında ölümü üzerine yaklaşık 70 yıl kadar süren ilk İsrail Devleti'nin varlığı, İsrail adı altında yaşayan Oniki Kabile'nin iç ihtilafları, yoğun yabancı etkisi ve kentsel yaşamın gelişmesinin ortaya koyduğu gerilimler nedeniyle sekteye uğramış, Hz.Süleyman'ın oğlu Rehoboam tahta çıktığı dönemde tüm bu etkenler devletin ikiye ayrılmasına yol açmıştı.

Süleyman'ın döneminden sonra ülke iki kralllığa ayrıldı;
• Kuzeyde İsrail kabilesinden on tanesini içine alan ve başkenti Samaria (Samariye veya Nablus) olan İsrail Krallığı adını almış,
• Güneyde Davud'un soyundan gelen Yahuda ve Benyamin kabilelerinin yönetiminde olan, Kudüs şehrine sahip Yahuda (Yeuda, Juda) Krallıkları olarak kurulmuştur.